Pic

किन...??

मनको फूलबारीलाई बाँजो पारी
पिरतिको फूल अन्तै किन सार्नु भाको!

कोपिला र बेर्ना पनि अरुलाई नै सुम्पी,
फुलिसकेको फूल पनि किन झार्नु भाको!

मायाको बिशाल तलाउ मनमा हुँदा पनि,
भित्रै दबाई त्यसलाई किन मार्नु भाको!

पिरतिको लडाईंमा आँफैलाई पछारेर,
जितिकन पनि फेरि किन हार्नु भाको!

आफ्नो भागको खुशीहरु आफैले नै कुल्ची,
अफ्ठेरो र रोदनमा जीबन किन पार्नु भाको!

....... अनि .......

गुनासोमा होइन यो जिन्दगी,
बाँचेकोछु गर्वमा अनि साहसमा,
अँधेरो र कम्जोरीमा त पक्कै होइन,
झन चम्किलो अनि सक्षमताको आसमा,

अँधेरोमा पनि त मानिस बाँचेकै हुन्छ,
पिडामा पनि अनि कती जलनमा पनि,
नशामा लर्बरिदा पनि त बाँचेकै हुन्छ,
अनि हारमा पनि र पस्चातापमा पनि,

तर म, अँधेरो मा प्रकाशको लागि बाँच्छु,
पिडा अनि जलनमा सितलताको लागि,
नशामा शायद वास्तविकताको लागि बाँच्छु,
हार अनि पस्चातापमा अर्को मौकाको लागि,

अन्धकार र मौनतामा म तिम्रै साथ् हुनेछु,
मायाको यो अत्भुत दियो जगाउदै,
उच्च ताँप र न्यस्रोपनमा त झनै हुनेछु
हाँसो र सितलताको मलम लगाउदै,

जब आँखा खुल्छ सुनौलो बिहानिमा,
मलाई पाउँछौ तिमी सधैं आफ्नो छेउमा,