गजल (एक कोशीस)

बिहानिको शीत सँगै झरे पनि याद हरु,
घाम का यि किरण सँग जुड्छन फेरी साथ् हरु,

अझै पनि मेरो मनमा तिमीलाई नै सजएको छु,
समाज ले भड्काइदिए बनी सकेका बात हरु,

तिमी बिना मुहारको हासो पनि खल्लो लाग्छ,
समेट्दैछु बिख्रिएर भात्किएका आँट हरु,

मुटु पोल्छ अझै मेरो निस्ठुरिको दाग लाग्दा,
तिमीले नै पढएका हौ पिरती का पाठ हरु,